سکوریت کردن یک فرایند حرارتی است که برروی انواع شیشه ها ی رنگی ، ساده، رفلکتیو، چاپ شده و... با ضخامتهای گوناگون قابل اجرا می باشد. دراین فرایند شیشه را تا دمای حدود 700 درجه سانتی گراد گرم کرده و پس از طی مدت زمان خاصی که به ضخامت و نوع شیشه بستگی دارد بلافاصله تحت بادی سرد قرار می دهند که به دو سطح شیشه وزیده می شود.
درمرحله سرد سازی شیشه ، لایه های بیرونی سریعتر از لایه های داخلی خنک شده که این امرموجب ایجاد تنش های دایمی ودرنتیجه استحکام شیشه می گردد.
شیشه های سکوریت درمقایسه با شیشه های خام ازمقاومت بیشتری چه درمقابل ضربه و چه درمقابل شوکهای حرارتی برخوردار است ودرصورت شکسته شدن به قطعات بسیار کوچکی با لبه های صیقلی تبدیل می شود که خطرات ناشی ازبرش وآسیب دیدگی را کاهش می دهد.
شیشه سکوریت در جائی که استحکام، مقاومت در مقابل حرارت و ایمنی مورد نظر باشد قابل استفاده می‌باشد. عموماً شیشه سکوریت در صنعت خودرو سازی برای مقابله از خورد شدن شیشه به قطعات بزرگ از شیشه سکوریت در سمت‌ها و عقب خودرو استفاده می‌گردد.